Yaşamın Çizgili Roman Kitabı

Hayatımız bir roman gibi aslında biliyor musunuz?

Yazıldıkça yazılıyor, her dakika her saniye farklı bir bilgi romana ekleniyor. Kitabın sayfalarında her satırda bir birikim, bir görünüş, bir hatıra oluyor. Her insanın içerisinde sakladığı büyük buruklukar, anlamsız cümleler, salaklıklar ve aptalca kurulan hayalleri vardır. Hayatımızın bir roman olduğunu ve çizgilerin her defasında kitabın tam ortasından, yani hayatımızın tam ortasından geçtiğini biliyoruz.

Buna rağmen hala yaşıyor, hala nefes alıyor hatta hala gülüyoruz. Sen çok geçirmişsin, sen çok acı çekmişsin, sen fenasın falan aklımıza hep kendimizle alakalı şeyler geliyor. Sen çok mutluydun, sen çok seviyordun gibi cümleleri sığdırmayız romana. Çünkü sevgi acıtır. Roman kitaplarının bir yanı ise heyecan dolu sayfası olması.

Her günümüz farklı bir heyecanla dolu. Her saat farklı yerlerdeyiz. Hatta her dakika farklı şeylere ulaşıyoruz. Ama geçen her güzel şeyi not almak yerine kafamıza alıp romana eklemeyi hedefliyoruz. Bakın şimdi kendi cümlelerime ve samimiyetime döneyimde rahat dil ile konuşayım size.

Şu hayatta ne beklerseniz o olmuyor bunu artık bilmemiz gerekli. Canım okurlarım ve tüm yeni okurlar şimdi duyacaklarınız “psikolojik dengenizde olumsuzluk, ilişkinizde bozukluk, kalbinizde donukluk, karakterlerde sokukluk” yaratabilir.

Karakterim kötü değil merak etmeyin karakterlere sokacağım için hayatınızdaki karakterlerden soğuma isteği gelebilir. Dengesiz hayatınızın içerisinde denge bulmak için inşaat cetvelimi kullanıyorsunuz? Adınıda bilmiyorum teraziydi heralde. Terazi cetvelde olabilir neyse her ne boksa anladınız siz.

Hep güzel şeyleri bekliyorsunuz, hep mutlu olayım sağa sola koşturayım ulan buda benim olsun diyorsunuz ama olmayacak. Acıdır ki mutlu olmak için canınız yanmadan hiç bir şey olmayacak. Önce canınızı yakan birisi olacak, sonra canınız çok yanacak. Her gün her gece her dakika sizi merakta bırakıcak belki. Hatta merakı geç size öyle acılar çektirecek ki intahara gitmek için yol ararken başkalarının intihar etmesine sebep olacaksınız. Çünkü o kadar kötü olacaksınız ki aklınız almayacak yaşananları.

Hayatınızdan tek tek herkesi çıkaracaksınız önce. Size acı veren, size her defasında aşağılayan her karakteri çıkaracaksınız. Sonra yanınıza yeni birilerini almak yerine var olanları deneyeceksiniz önce. Onlarla konuşmayı dertleşmeyi deneyeceksiniz. Oda olmayacak taa ki şunu anlayana kadar. Sizi anlayabilen sadece bir kişi vardı size göre. Tekrardan bir kişi daha olmayacak size göre. Kime ne anlatırsanız anlatın tekrardan içinizdeki samimiyeti karşı tarafa veremeyeceksiniz.

Hayat çizgilerle dolu, yollar çizgilerle dolu. Yollarda beyaz çizgiler aralıklarla dolu hemde. Kaldırımlar sarı beyaz, mavi beyaz her renge boyalı. Güzel şeyler hep aralıklı. Her karanlık şey, her kötü anı siyahlarla dolu. Beyazlar bile üstüne aralıklı hepsini zıplayarak geçmeniz lazım. Öyledir ki aptalız biz atlamak yerine acıya iyiye basa basa gidiyoz. Atlatmak bize göre değil ama demi. Evet evet sende ben gibi düşünüyorsun kendine yediremiyorsun bir anda mutlu olmayı. Olamıyorsun çünkü anladın mı?

İlişkilerinizde ne tür bozukluklar var biliyor musunuz eeey ilişkisi olan insanlar? İkili ilişkilerde içinizde neler patlıyor düşünüyor musunuz? Hayatınız sıfır noktasından aşağıya düştüğünde kendinizi ekside hissediyorsunuz. Bu G noktası mı siz eksiye düşesiniz? Karşı taraftan darbe aldığınızda neden eksiye, mutlu edildiğinizde artıya çıkıyorsunuz?

Biraz dengeli olmak lazım hayatta. Sağını solunu kestirmek gerek. Kime nasıl konuşacağını bilmek gerek. Geçmişinizden gelenlerin sizi tanıdığını ve sizin kuracağınız cümlelerden ne kadar etkileneceğini bilmeniz gerek. Öyledir ki hayatınızda yaşamak için biriktirdiğiniz her insanın size sırtını döneceği anlara bile şahit olacaksınız yani. Ben ne anlatıyorum size şu anda çözemediniz demi, ulan bu salak gene ne yazdıda ben okuyorum diyonuzda, olum biraz dikkatli okursanız vallaha anlayacaksınız.

Neyse ben geçmişle yaşamayı sevmeyenlerdenim. Ama geleceklede yaşamak için heves atan biri değilim. Siyah yollarda beyaz şeritleri zıplayarakta geçebilen bir akıllı değilim. En güzel renkli mutlu şeylerin kaldırımlar olduğunu bildiğim halde onlara yanaşmayan biriyim. Yani kısacası bende biraz aptallık varda bunların hepsi bilinçli.

Sende öyleysen vay haline.