İnsan-ı Mahluk

Herkesin duyguları, herkesin kendi yaşadığı ve yaşattığı bir hayat var. Herkesin bir düşünürü ve düşündüğü kişi var. Her insanın farklı hayalleri ve idealleri var. Her insanın farklı düşüncesi ve karakteri var. Bunca farklılığın arasında bir insana normalleşmeyi nasıl öğretebilirsin?

Bir süredir yazmak için kendimi hazırlıyorum ve oturup düşüncelerimin toparlanmasını bekliyordum. Yazacağım şeye o kadar odaklanmam gerekli yani benim için. Bugün ki konumuz biraz daha farklı, normalden biraz daha ileri gidiyoruz.

İnsanları anlamak bazen çok zor olabiliyor gerçekten. Yani aslında herkes birbirinden farklı dünyaları ve hayalleri yaşıyor. Kimisi hayal ettiği hayatı, kimisi de haketmediği hayatı yaşıyor. Aslında sorun yaşamakta değil bunu biliyorsunuz değil mi? Yaşamakta olduğunuz hayatın ne kadar basit olduğunu düşündünüz mü?

Kimisi sevdiği peşinden koştuğu bir hayatı, kimisi para için kovaladığı insanları, kimisi üstündeki sorumlulukları, kimisi üzülmeyi, kimisi dikenli yolların arasında yaşıyor bu hayatı. Sen nasıl yaşıyorsun? Kendini nasıl rahatlatıyorsun? Hepimiz insanız sonuçta herkesin kendini rahatlatma biçimi farklı yani.

Ben mesela kendimi rahatlatmak için yazı yazıyorum. Kitap okumaya da başladım mesela. Farklı duyguları bir araya topladığımda duygusuzluğu yaşıyorum. Bir insanı hiç hissiyatı olmadığı anı gördünüz mü? Yani çok önemli bir şeyi ona söylediğinizde hiç bir şey olmamış gibi devam ettiğini ve hiç bir yanıt vermeyip hissetmediğini gördünüz mü? Görmek isterseniz eğer böyle bir şeyi beni kocaeli’de bulabilirsiniz. Eğer hissizlik nedir öğrenmek isterseniz sizleri bekliyorum.

Dert değil, büyüten sensin!

Her insan bir sorun yaşar. Sorun yaşamayan insan yoktur emin olun bundan. Kimsenin hayatı 4 4’lük değil. Herkes bir şeylere koşturuyor, bir şeylere üzülüyor veya düşünüyor. Ama insanın yaşadığı derdin büyümesi aslında kendisiyle alakalı bir durum biliyor musunuz? İnsan üstüne düştükçe büyütüyor sorunları. Sorunlar ona gelmiyor aslında o sorunları çekerek içine dahada derinden bakıyor. Sebebi ne dersen her insanın kendine göre farklı bir yorumu olur emin ol. Kimisi rahatlamak için der, kimisi keyfen der, kimisi de üzüntüden bakar. İnsanın merak duygusunu durduramazsınız. Yani yeni bir şeyler için insanı sevkedebilirsiniz ama eski şeylerin merakını gidermesini beklemememelisiniz.

Sorunların arasında sorun çıkıyorsa zaten bu insanın anlına yazılmış bir kaderdir. Bunada mani olamazsınız, her insan bazı şeyleri yaşayarak aşar ya da yaşayarak yıkılır. Bu insanın kendi vereceği karardır diyebilirim size. Herşeyi geçiyorum ben bazen mesela sadece kendini düşünmek için zaman ayırmaya çalışıyorum kendime. Düşünmeye çalıştığımda elbet bir şeyler kesiyor beni. Bende böyle bir insanım mesela. Normal diyebileceğiniz ama bir çok farklılık görebileceğiniz biri.

Herkesin düşünceleri farklıdır!

Her insan kendine göre düşünür, planlar ve en sonunda yaparlar. Bazen insan karar veremez çevresinden destek alır, bunun sebebini hiç düşündünüz mü?

İnsan kendi düşünceleri arasında ki bağlantıları kuramadığında bir boşluğa çıkar. Bu boşluğu bir uzay gibi düşünün mesela. Bu boşlukta bir taşa çarparsınız belkide bir uzaylıya çarpar ondan boşluk hakkında bilgiler alırsınız. Hayatınız ne kadar ironik değil mi? Yaşadığınız hayattaki boşluğu sizler yaratıyorsunuz ve bu yarattığınız boşlukta fikire aç, yönlendirmeye aç oluyorsunuz. Buna mecbursunuz çünkü siz insansınız.

Mesela bende fikir alıyorum bazen yeri geldiğinde çevremden. Ama ben plan yapmıyorum, planları bozmayı seviyorum ben. Yapılan planları hissedebilmek düşünebilmek önemli aslında. İnsan gökyüzüne baktığında neyi düşündüğü, neye göre plan yaptığı çok önemli mesela. Ben hayatı zamana göre yaşıyorum bir süredir. Plan yapmıyorum, yarın şunu yapacağım, haftaya şuraya gideceğim demiyorum. Sadece insanlar bana şunu yaparız diyolar “olur” diyorum. Ama yapmıyorum.

Ben bir çay kaşığının çıkarttığı sesi bırakmış insanım sessizlik için. Şekerli olsun diye içtiğin çayı ben şekersiz hale getirmişim. Mutlu giden hayatımda sessizlik olmuş, dahada sessiz olmasını istemişim mesela. Ben bu kadar sessizlik arasında plan yapıp neden bir şeyler kovalayayım ki? Diyorum ya her insan farklıdır. Bizler sadece İnsan-ı Mahlukuz.

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.