Uçamayan Süper Kahraman

Son zamanlarda başlıklarda seçimlerim çok farklı oluyor. Yani aklım çok değişik kelimeler arıyor ama dinlediğim müziklerden hissetiğim başlıkları atıyorum be :D Süper Kahramanlar….

Yazımın başlangıcında bahsetmeliyim ki uçamayan süper kahramanlar çoktur. Farklı denizlere yelken açan kişileri bulduklarında işte “süper kahramanım” dedikleri insanlara o gözle bakarlar. Kurtarıcım o benim uhuuuuu uçur beni… Hım şimdi mod değişelim ve biraz daha sert bir mizaca geçelim. Öncelikle ağır konuşucam gençler. Hafifletmeye çalışırım biraz.

Hayattan hayata dalan kadın veya erkeklerin düşüncesinde ki yapıyı hala anlamış değilim. İnsanları süper kahraman gibi görüp onlarda dertlerini sonlandıracağını, tüm kafasını dağıtacağını sanıyorlar. Abe a****** k****m hiç mi uyumayacaksınız? O yastığa başınızı koyduğunuzda “amaaan zaten siktir ettim” cümlesini mi geçireceksiniz aklınızdan? Geçmişe mazi s***** gazi mi diyeceksiniz ya da? Kaçtığınız noktanın ayarını s………………

Bazı insanlar vardır kafasını gezmekle meşgul eder, bazıları yakın arkadaşlarıyla sohbet ederek meşgul olur. Unutmak için veya aklına gelmemesi için yaptığın hareketlerin ne kadar saçma olduğunu anlayacak mısın okuyan? Bir kız veya erkek tanıdın veya mesaj attı yazdın, hemen gönlünü açıp, hayatını açıp, fotoğraflar atıp, sohbet uğruna samimiyet kurup ama götü sıkışsa takmayacak insanlarla mı meşgul olacaksınız?

İşte bu şekilde hayata alınan insanlar birer “uçamayan süper kahraman” örneğidir. Bu örneği basit almayın. Çünkü bu örnek kahraman görünümlü insanlara verilen meşguliyetle uçmaya çalışacaklarını sağlayacağın seviyeye getirip sonra zarar gören insanlardansınız. Birisiyle arkadaşlık yaptınız, instagramda veya facebookta tanıştınız, aynı şehirdesiniz. Bir gün geldiniz buluşalım dediniz kız veya erkek, buluştuğunuzda samimiyet olursa konunun nereye gideceğini biliyor musunuz ? Şeker dizdim yollarına, Patla gel Yataklarıma şekli…

Her insana güvenirseniz insanlardan zarar görürsünüz. Her insanı süper kahraman görürseniz, uçamayanları uçurur kendinizi uçurtursunuz sonra topla toplayabildiğin kadar.

Karakterini Bilmek

İnsan karakterini bilmeli, kendini tanımalı, seviyesini bilmeli. Seviyesini bilemiyorsa kendine bir çizgi çekmeli. Çekemiyorsa zaten yolunu kaybetmiş demektir. Her mesaj atana yürürsen, her kalp atana “selam” yazarsan, her fotoğrafını beğenene “aa buda beğenmiş, bende beğeneyim görsün belki yazar” kafasıyla bakarsan. Sen varya o karakteri bırak götünü bile toplayamazsın. Paranoya mısın la sen ? Böyle iş mi olur?

Karakterini tanı karakterini. İnsanların yaptıklarıyla hareket etmeye devam ettikçe insan karakterini kaybeder. Sonra kendini arkadaşlarına, çevresine adar, sonra bul yolu bulabilirsen. Çevrenizde fener aramayın bir kerede kendinize fener tutunda bakın, “ben parlıyor muyum?” diyin kendinize. Aşkınızı kaybettiniz, bir kendinize sorun “Aşıkmıydım?“, Arkadaşınızı kaybettiniz, “Arkadaşımmıydı?” bir sorun la. Çok zor değil iç sesi kimse duymuyor, kendinle konuşabilirsin, kendi kafandaki sorulara kendin yanıt bulabilirsin. Sen daha kendine fikir bulamazken, yol bulamazken, kalkmış birde başkalarına akıl veriyorsan, ohooo sen bitmişsin okuyan. Karakterini tart, sonra kendini tart, sonra dön çevrene bak, alayı açkurt….

Süper Kahraman Maceraları

Biraz yavaşlayalım ve maceralara dalalım. Bu mecralar benim tarzımda yani “süper kahraman” avı konusunda çok iyiyim mesela. Kahramanı gözünden, karaktersizi götünden tanıyabilirim. Süper kahraman olmaya çalışmayın, yani süper kahraman olmak için “fikir vermeliyimmmmm” kafasında yaşamayın.

AAAA buda ayrıldı hemen yardımcı olayımda alayım kollarıma kafasıyla yaşar çoğu erkek. Hatta birçoğunuzun ilişkisi böyle başlamıştır belkide. Birisinden ayrılır kız, sonra gider hemen yazarsın gel ağla omzumda dersin. O omuz yarın öbürgün düşer, bel altına…. Sonra ilişkisini yaşar, yararlanması biter, sonra amaan seni mi takacağım “o*****” der kenara çekilir. Bu erkeklerin maceraları çok güzel demi. Süper kahramanlar ya bunlar kadınlara göre. Bana destek olacak, beni kollayacak, eski sevgilim bir şey yapmaya kalkarsa bana kalkan olacak süper kahramanım gözüyle ya hani. Nahhh olacak. Sen hastanedeyim de sadece sevgi duy diye sana “nollduuuuuuuuuu, heeeey, cevap veeer, iyi misiiin” cümlelerini uzatarak yazacak. O zaman anlayacaksın sende uçamayan bir kahraman olduğunu.

Yazılarda artık imla hatalarına veya küfürlere aldırış etmiyorum. Çünkü küfür ettikçe rahatlıyor insan. Rahat konuşmalı insan. Normalde küfür kullanmazdım ama bu sert tarafımda çok fazla küfür var. Mizaç gereği bazı okuyucuların anlaması içinde daha açık anlatmak için küfür koyuyorum araya ki, belki aklı başına gelirde bir kafasına dank ettirir kendisini diye.

Bende bir süper kahramanım mesela, ama ben manitasından ayrılana gidip yürümem, fotomu beğenene yürümem, hikayeme yanıt yazdı diye yürümem ya da bana hayranmış, yazmış, ilişki yaşamak istiyormuş, yürümem. Karakter dolayısıyla her kadın veya erkek seviyesini bilecek bu hayatta. Samimi olursan göte, seviyeli olursan göze girersin Okuyan. He tabi bunu okuyup şimdi seviye koyup öyle tanımaya çalışacak insanları bazılarınız. Hemen bunada açıklık getireyim.

İnsan dediğimiz varlık, kendisini seviyeli sanar veya seviye koymaya çalışır, başarılı olduğunu düşünür. Hadi oldun diyelim bir erkekle veya kadınla 2 hafta konuştun her gün. Sohbet ettin normal olarak. 3. hafta %100 ay çiçeği gibi açılır kişi. O ay çiçeğinde öyle şeyler söylenir ki, karşındaki insan “ohh bunu burdan s….” kafalarına girer. Öyledir ki erkeklerin aklı bel altı çalışır. Kadınlarda ne kadar “mantık aşkı arıyorum” desede bunu bulmak için aranır. Bu aranma döneminde de yoldan çıkarlar süper kahramanlar sayesinde.

Neyse bir deli dolu başlığın daha sonuna geldim. Böyle yazılar hoşunuza gidiyor farkediyorum, samimiyet içerdiğini düşünerek okuyorsunuz ve hoşunuza gidiyor. Aslında hoşunuza gitmesinin sebebi SAMİMİYET değil. Benim dediklerimi yaşadığın için, kendine o cümleyi edindiğin için, kurduğum cümleleri kendine uyarlayabildiğin için samimi buluyorsun. Aslında samimi gelmesinin tek sebebi, her dediğim cümleyi yaşadın veya yaşattığın içindir. Dedim ya insan unutmaz hiç bir şeyi. Bilinçaltı anlık hatırlarda, bilinçdışı çok geçmişe bakar. Siz bu yazıyı okurken bilinçdışınıza hareket ediyorum aslında ben.

Eski yazılarda da bahsetmiştim. Ben şair veya yazar değilim. Ben fenerim. Yani sizin geçmişteki karanlık odalarınıza ışık tutuyorum ve sizde kabul ediyorsunuz beni. Çünkü insanların, senin yaşadıklarını anlatması veya konulardan bahsetmesi hoşuna gidiyor. Sen hala bu cümleleri okuyorsun ve şu anda bana küfür ediyorsun belkide. Ama yazının başına dönüp bir cümle daha okuyacağından adım kadar eminim. :)

Selametle….

Günün Sözü

Yüreğinde Hissedersen, Mesafe Yoktur.